Monday 10 November 2014

නිමක් නැති දොරේ ගලන ආදරේ..........








මගේ සිතිවිලි එකම අහසක ගොනු කරන්න මට පුළුවන් වුණා නම්,
මේ ගලන කදුළු නවතා ලන්න මගේ අකීකරු හිතට පුළුවන් වුණා නම්,
ගලාගෙන යන මේ ජිවිතේ එකම තැනක නතර කරගන්න මට පුළුවන් වුණා නම්,
ආදරේ හිතෙන වාරයක් වාරයක් ගානේ ඒ ආදරේ මට අයිති නැ කියල මගේ හිතට දන්වන්න මට පුළුවන් වුණා නම්,
සැනසීමක් නැති මේ හිතට නිවී සැනසෙන්න එකම එක වතාවක් හරි ඉඩ හරින්න මට පුළුවන් වුණා නම්,
ලෝකේ කොහේ හරි ඈතක හැංගිලා පුචිම පුංචි තිතක් වෙලා නොපෙනී යන්න මට පුළුවන් උන නම්,
මං මේ ගෙවන ජිවිතේ මගේ නෙමේ කියල තේරුම් ගන්න මට පුළුවන් වුණා නම්,
මොහොතකට මං ම නවතීවි
කොහේ වත් නමේ
මගේ හිත දොර අද්දරම
කියාගන්න බැරි දාහක් දේ එක්ක
මගේ හිත නවතී වී
ආයි කවදාවත්ම , පැවැත්මක් නැති විදිහටම
මේ සිතල කදුළු වල බර , අනේ ..............
මට තාමත් දැනෙනවා
අදහන්න මං තාමත් ජිවත් වෙනවා වගේ මට දැනෙනෙවා
විශ්වාස කරන්න, මට මැරෙන්න ඕන
හැමදාම කියනවා වගේ
මං ක්සිතිජයේ දී
ආයි හමුවෙන්න
අමතක කරන්න එපා
මං නැතිඋනොත් ක්සිතිජයට එන්න

බලාගෙන ඉන්නවා.............
මං.

No comments: